Wśród przybyłych na piątkową uroczystość oficjeli znalazł się także Kim Dzong Nam, który jest nominalną głową państwa i reprezentuję Koreę Północną w kontaktach międzynarodowych. Agencja Reutera podkreśla, że Kim Jo Dzong jest pierwszą osobą z rządzącego Pjongjangiem klanu, która odwiedza Południe.
Znaczna część północnokoreańskiej delegacji przybyła do Korei Południowej w środę. W jej skład wchodzi 229 cheerleaderek, 26 zawodników taekwondo i 21 dziennikarzy. Na czele stoi minister sportu Kim Il-guk. W trakcie ceremonii otwarcia obie Koree mają się zaprezentować pod jedną flagą.
Czytaj też:
Cheerleaderki Kim Dzong Una już w Pjongczangu. Przywitano je jak gwiazdy
Młodsza siostra
Kim Yo-jong (Kim Jo Dzong) urodziła się prawdopodobnie 26 września 1987, co oznaczałoby, że ukończyła 30 lat. Część mediów podaje jednak, że kobieta może mieć 28 lat. Jest młodszą siostrą dyktatora Korei Płn., Kim Dzong Una. Według przekazów medialnych, od dzieciństwa miała z bratem bliskie relacje, które miały się zacieśnić w trakcie jej utrzymywanych w tajemnicy studiów w Szwajcarii w latach 1996-2000. Według nieoficjalnych informacji, w styczniu 2015 Kim Yo-jong poślubiła Choe Songa, syna gubernatora Choe Ryong-hae. Media donosiły następnie o jej ciąży, ale plotki te zostały stanowczo zdementowane przez władze w Pjogjangu.
Siostra Kim Dzong Una pojawiła się po raz pierwszy publicznie w trakcie konferencji podczas zjazdu Partii Pracy w 2010 roku, kiedy to stała obok osobistej sekretarki i domniemanej kochanki ojca Kim Ok. Od pogrzebu ojca zaczęła się częściej pokazywać, a według doniesień meidalnych w 2014 mogła zastępować brata, gdy ten chorował.
W październiku 2014 roku została wicedyrektorem Departamentu Propagandy i Agitacji rządzącej partii, a w maju 2015 roku stanęła na jego czele. To jej pomysłem było prezentowanie Kim Dzong Una jako „człowieka blisko ludu”. W kolejnych latach Kim Yo-jong pięła się po szczeblach kariery, by w 2017 roku wejść w skład politbiura Partii Pracy, w którym zastąpiła ciotkę Kim Kyong-hui, która odgrywała raczej pasywną rolę w rządzonym przez mężczyzn reżimie północnokoreańskim.