Najważniejsze informacje o reprezentacji Danii w piłce nożnej
Reprezentacja Danii rozegrała pierwszy, oficjalny mecz 19 października 1908 roku w Londynie, pokonując francuskiego przeciwnika aż 9:0. Drużyna odniosła też swoje najwyższe zwycięstwo przeciwko temu samemu rywalowi. Spotkanie odbyło się trzy dni po pierwszej konfrontacji i zakończyło się na wyniku 17:1. Największa porażka zespołu to zaś 8:0 dla III Rzeszy w 1937 roku.
Kadra należy do FIFA od 1904 roku oraz UEFA od 1954 roku. Drużyna nosi takie przydomki, jak „Danish Dynamite” („Duński Dynamit”), „De Rød-Hvide” („Czerwono-Biali”), a także „Olsen-Banden” („Gang Olsena”), a za jej funkcjonowanie odpowiedzialna jest Dansk Boldspil-Union (Duńska Unia Piłkarska/Duński Związek Piłki Nożnej). Barwy zespołu to czerwień oraz biel.
Jeżeli chodzi o domowe spotkania, Duńczycy rozgrywają je na stadionie Parken w Kopenhadze, który należy do klubu FC København. Selekcjonerem reprezentacji jest Kasper Hjulmand (od 1 sierpnia 2020 roku), natomiast rolę kapitana pełni Simon Kjær (obrońca). Co więcej, w kadrze mogą występować tylko zawodnicy posiadający obywatelstwo duńskie.
Reprezentacja Danii na Mistrzostwach Świata
Reprezentacja Danii w piłce nożnej bierze udział w mundialu od 1986 roku. Zespół pojawił się dotychczas na pięciu turniejach — zrezygnował ze startu w rozgrywkach w latach 1930-1954 i w 1962 roku, a także nie przeszedł eliminacji w latach 1966-1982 i 1990-1994 oraz w 1958, 2006 i 2014 roku. Gang Olsena osiągnął do tej pory następujące fazy podczas Mistrzostw Świata:
- 1986 — 1/8 finału,
- 1998 — ćwierćfinał,
- 2002 — 1/8 finału,
- 2010 — faza grupowa,
- 2018 — 1/8 finału.
Drużyna zadebiutowała na turnieju w 1986 roku. Kadra znalazła się na pierwszym miejscu w swojej grupie (E), wygrywając wszystkie mecze — zwyciężyła najpierw przeciwko szkockim rywalom (1:0), następnie urugwajskiej reprezentacji (6:1), a później RFN (2:0). Zespół doszedł jednak tylko do 1/8 finału, ponieważ został ostatecznie pokonany przez Hiszpanię (5:1).
Kolejne Mistrzostwa Świata, na jakie udało się zakwalifikować duńskiej reprezentacji, odbyły się dopiero dwanaście lat później (w 1998 roku). Czerwono-biali zdobyli wtedy drugie miejsce w grupie C, pokonując Arabię Saudyjską (1:0), remisując w spotkaniu przeciwko Południowej Afryce (1:1), a końcowo — oddając zwycięstwo francuskim przeciwnikom (2:1).
Dania wygrała jednak w 1/8 finału, rozgramiając Nigerię 4:1, zaś w ćwierćfinale zmierzyła się z reprezentacją Brazylii, która okazała się nieco lepsza, strzelając o jeden gol więcej (3:2).
Synowie Olsena pojawili się też na mundialu, który odbywał się cztery lata później, w 2002 roku. Zespół ponownie doszedł tylko do 1/8 finału, przegrywając w ostatnim meczu przeciwko Anglii (0:3). Co więcej, duńscy piłkarze znowu wystąpili w turnieju w 2010 roku, ale osiągnęli jeszcze gorszy wynik: odpadli po fazie grupowej, a co gorsza, nie wygrali żadnego spotkania.
Reprezentacja Danii zagrała później podczas Mistrzostw Świata w 2018 roku. Kadra znalazła się na drugim miejscu w grupie C, wygrywając z Peru (1:0) i remisując z Australią (1:1) oraz Francją (0:0). Niestety, zakończyła udział w rozgrywkach po 1/8 finału, oddając zwycięstwo reprezentacji Chorwacji po rzutach karnych (ostateczny wynik zatrzymał się na 3:4).
Zespół ma również wystąpić na MŚ 2022 w Katarze, gdzie zagra przeciwko Tunezji, Francji oraz Australii.
Reprezentacja Danii w piłce nożnej na Mistrzostwach Europy
Duńska drużyna sportowa piłki nożnej występuje na Euro od 1964 roku. Reprezentacja wzięła do tej pory udział w dziewięciu rozgrywkach — eliminacje w latach 1968-1980 i w 1960, 2008 oraz 2016 roku okazały się bowiem zbyt trudne dla zespołu. Jeżeli chodzi zaś o dotychczasowe osiągnięcia kadry we wspomnianym turnieju, przedstawiają się one w następujący sposób:
- 1964 — czwarte miejsce,
- 1984 — trzecie miejsce,
- 1988 — faza grupowa,
- 1992 — mistrzostwo,
- 1996 — faza grupowa,
- 2000 — faza grupowa,
- 2004 — ćwierćfinał,
- 2012 — faza grupowa,
- 2020 — trzecie miejsce.
Dania zadebiutowała na Mistrzostwach Europy w 1964 roku i osiągnęła wówczas umiarkowany sukces, znajdując się na czwartym miejscu w turnieju. Drużyna przegrała w półfinale w meczu przeciwko ZSRR (3:0), a brązowy medal musiała natomiast oddać Węgrom (3:1).
Czerwono-biali ponownie wystąpili na Euro po dwudziestu latach (w 1984 roku) i zajęli wtedy trzecie miejsce, które zostało podzielone pomiędzy nimi i portugalskich rywali. Reprezentacja Danii poniosła porażkę w półfinałowym meczu przeciwko Hiszpanii przez rzuty karne (4:5).
Kadra wyróżniła się również w ME 1992, ponieważ zdobyła swoje pierwsze i dotychczas jedyne mistrzostwo w turnieju. Gang Olsena zajął wówczas drugie miejsce w grupie A — początkowo zaliczył bezbramkowy remis z Anglią, a później pokonał Szwecję za pomocą jednego gola (1:0), aby na koniec wygrać z reprezentacją Francji (2:1) i przejść do kolejnej fazy rozgrywek.
Zespół dotarł do półfinałów, gdzie rozegrał mecz przeciw Holandii. Rywal ostatecznie przegrał po rzutach karnych (4:5), dzięki czemu duńscy zawodnicy mogli zawalczyć o mistrzostwo. Drużyna zwyciężyła w finale, rozgramiając niemiecką reprezentację 2:0 i zdobywając złoto.
Niestety, Czerwono-Biali nie powtórzyli jeszcze podobnego wyniku, ale znowu współdzielili trzecie miejsce w Mistrzostwach Europy w 2020 roku. Brąz przypadł wtedy także Hiszpanii. Dania zajęła drugie miejsce w grupie, chociaż odniosła dwie porażki — z Finlandią (0:1) oraz Belgią (1:2). Gang Olsena pokonał natomiast Rosję (4:1).
Drużyna wygrała następnie w meczu przeciwko reprezentacji Walii (4:0) w 1/8 finału, a także podczas spotkania z Czechami w ćwierćfinale (2:1). Niestety, Anglia miała lepszą formę, zatem zwyciężyła w półfinale 2:1, a Dania ostatecznie zajęła trzecie miejsce. Kibice piłki nożnej, nie tylko opisywanego zespołu, zapamiętają jednak Euro 2020 z jeszcze innego powodu.
Piłkarz reprezentacji Danii, Christian Eriksen, stracił przytomność w 42. minucie meczu z Finlandią i musiał być reanimowany na murawie. Okazało się, że sportowiec miał atak serca. Spotkanie zostało wznowione, a Czerwono-Biali dostali nagrodę fair-play za swoją postawę podczas turnieju — doceniono ich decyzję o kontynuowaniu meczu.
