Temat: Anze Lanisek

Anze Lanisek

Anze Lanisek
Anze Lanisek / Źródło: Shutterstock / Marcin Kadziolka
Anze Lanisek – słoweński skoczek narciarski, zawodnik klubu SSK Menges. Urodził się 20 kwietnia 1996 roku w Lublanie. Brał udział w mistrzostwach świata juniorów, seniorskich mistrzostwach świata oraz mistrzostwach świata w lotach narciarskich.

Kim jest Anze Lanisek? Życie prywatne skoczka narciarskiego

Anze Lanisek jest mężem Nastji, z którą posiada syna Ijana Lukę. Skokami narciarskimi zainteresował się w wieku dziecięcym, kiedy podziwiał rodaków w trakcie zawodów Pucharu Świata. Pierwszym z jego idoli był Rok Benković, choć miał ich wielu. Jest pasjonatem czytania książek oraz oglądania filmów. Za najlepszą produkcję książkową uznaje biografię Rafaela Nadala, z kolei za ulubiony film „Eddiego zwanego orłem”.

Początki kariery Anze Laniska

Jego przygoda ze skokami narciarskimi rozpoczęła się w randze Pucharu FIS. W dniach 24 i 25 lipca w Szczyrbskim Jeziorze w Słowacji zasiadł na belce jako junior w wieku 14 lat, plasując się na 16. oraz 13. lokacie. Po dobrym występie został przesunięty na niższy szczebel do Alpen Cup, gdzie nie poszło mu już tak dobrze. Stamtąd trener wytypował go do startów w Pucharze Kontynentalnym w Kranju, gdzie 2 i 3 lipca zajmował odpowiednio 37. i 30. miejsce. Pierwszy złoty medal wywalczył w Innsbrucku. Miało to miejsce w trakcie turnieju ZIOM 2012, gdzie wraz z drużyną sięgnęli również po srebro.

Przełom w jego karierze nastąpił w sezonie 2013/2014. To wtedy w Pucharze Kontynentalnym zajął ósmą pozycję w klasyfikacji generalnej, po drodze wygrywając zawody w Iron Mountain oraz zajmując drugie miejsce w Zakopanem. Wygrał również jeden konkurs w Alpen Cup, ale też zadebiutował w Pucharze Świata w Planicy, co datuje się na 21 marca 2014 roku, zajmując 34 miejsce. Wystąpił także na mistrzostwach świata juniorów, a tam uplasował się na 12. lokacie.

Dorosła kariera Anze Laniska

W sezonie 2014/2015 trener Goran Janus dał szansę Anze Laniskowi do ponownego pokazania swoich umiejętności na najwyższym szczeblu zawodów. Powołał go do kadry na zawody w Klingenthal, gdzie zdobył pierwsze punkty w karierze. Do końca kampanii punktował jeszcze cztery razy, a w klasyfikacji generalnej znalazł się na 62. pozycji. Jednocześnie występował w Pucharze Kontynentalnym, gdzie na konie zajął 9. lokatę, po drodze wygrywając dwa konkursy. Na włączenie do pierwszej drużyny musiał poczekać do kolejnego sezonu.

Choć występował już tylko na najwyższym szczeblu, to ani razu nie stanął na podium. Najwyżej uplasował się na czwartym miejscu, a jego łączny dorobek punktowy wyniósł 232 oczka, co pozwoliło mu na zajęcie 25. miejsca. Trener zauważył w nim talent do lotów narciarskich, co udowodnił, zajmując 12 miejsce w mistrzostwach świata, ale też walnie przyczynił się do zajęcia czwartego miejsca w zawodach drużynowych. W sezonie 2016/2017 jego forma nie była zadowalająca. Niskie pozycje zajmowane na najwyższym szczeblu sprawiły, że trener odesłał go z powrotem do występów w Pucharze Kontynentalnym. Po kilku udanych konkursach, w tym po zwycięstwie w Garmisch-Partenkirchen powrócił do skakania z najlepszymi, ale finalnie zajął dopiero 33 miejsce w klasyfikacji generalnej z dorobkiem 98 punktów.

Jeszcze gorzej jego sytuacja przedstawiała się w sezonie 2017/2018, gdzie zdobywał punkty przede wszystkim w Pucharze Kontynentalnym. Tam z 795. punktami zajął 5. pozycję na koniec kampanii.

Przełom w dorosłej karierze Anze Laniska

Sezony 2018/2019 i 2019/2020 były dla niego zdecydowanie najważniejszymi w całej karierze. Występował w nich wyłącznie w Pucharze Świata, a najwyżej znalazł się na 10. miejscu w zawodach w Ruce w 2018 roku. Z kolei w 2019 roku rozpoczął sezon od dwóch miejsc na podium, jednak to były jedyne, jakimi mógł się zadowolić. Później skakał gorzej, co pozwoliło mu na wywalczenie 15. pozycji w klasyfikacji generalnej. W czasach pandemii koronawirusa nie mógł zadowolić się częstym skakaniem. W Letnim Grand Prix w Wiśle zajmował odpowiednio 19. i 13. miejsce. Skakał też w Letnim Pucharze Kontynentalnym, gdzie w tej samej miejscowości był 3. i 6. Podczas mistrzostw świata w lotach w Planicy razem z drużyną zajęli czwartą lokatę, a on sam wywalczył dopiero 12. wynik. Mimo wszystko sezon 2020/2021 był dla niego najlepszym dotychczasowym pod względem indywidualnym. W Engelbergu, Innsbrucku i dwukrotnie w Zakopanem stawał na podium, zajmując odpowiednio trzecie i trzykrotnie drugie miejsca. Wywalczył brązowy medal na mistrzostwach świata w Oberstdorfie. Ostatecznie zajął 9. miejsce na koniec sezonu.

Sezony 2021/2022 oraz 2022/2023 były dla Anze Laniska wybuchem formy. W pierwszym z nich zgromadził 936 punktów i zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej. Siedmiokrotnie stawał na podium, w tym raz wygrywając zawody w Ruce. Bardzo dobrze wiodło mu się w zawodach drużynowych, w których poza występem w Bischofschofen zawsze stawał na podium. Ponadto na mistrzostwach świata w lotach znalazł się na piątym miejscu, a drużynowo sięgnął po złoto. W drugim z wymienionych sezonów pokazał się z dotychczas najlepszej strony. Czterokrotnie wygrywał zawody Pucharu Świata: w Ruce, Titisee-Neustadt, Engelbergu i Oslo. Zajął trzecie miejsce w tabeli na koniec kampanii, wyprzedzając m.in. Dawida Kubackiego, który z przyczyn rodzinnych nie mógł wystąpić w ostatnich konkursach. Słoweniec uhonorował Polaka, pojawiając się na podium z jego podobizną.

Największe sukcesy Anze Laniska

Anze Lanisek jest indywidualnym brązowym medalistą mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym ze skoczni normalnej z 2021 roku. Zdobył złoty medal w drużynie męskiej oraz brązowy w mieszanej w 2023 roku. Jest złotym medalistą mistrzostw świata w lotach narciarskich 2022, a także brązowym medalistą Igrzysk Europejskich 2023. W Letnim Grand Prix w 2017 roku zajął drugą lokatę. Ponadto Słoweniec jest złotym medalistą Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2012 roku. Zdobył także medal Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2013. Swój rekord życiowy osiągnął 27 marca 2022 roku na Letalnicy w Planicy, skacząc na odległość 244,5 m.

Powiązane teksty